Vandaag zijn we druk geweest met van alles en nogwat, want er is zat te doen, en het liefst allemaal tegelijk. Ook kwam onze verzekeraar voor de eerste keuring.

Ellen heeft zich vooral bezig gehouden met het schuren van de mast en de giek. Het laatste wat we hier aan gedaan hebben is het vol blubberen van de scheuren en een enkel rot plekje met epoxy en zaagsel, als een soort degelijk kneedbaar hout. Omdat dit natuurlijk uit de gaten en scheuren puilt moest dit worden vlak geschuurd. Ellen heeft ondertussen goed onder de knie hoe de bandschuurmachine werkt, en heeft alles klaar gemaakt om te lakken. Het wordt nu al steeds mooier.

Ik heb mij bezig gehouden met het staalwerk. Waar begin je mee? Hetgeen waar je het meest tegenop ziet, iets wat je niet vaak hebt gedaan. Ik kan best wel een beetje lassen, maar stukken plaat vervangen zonder daar (al te veel) iets van te zien is niet helemaal mijn ding, en met "elekttrode" lassen een uitdaging ivm veel warmte ontwikkeling. MIG/MAG lassen zou een betere oplossing zijn. Echter: Dit had ik nog nooit gedaan. Er wordt wel gezegd dat als je met elektrode kunt lassen, MIG/MAG zo geleerd is. Dat wilde ik dus wel eens zien. De eerste lasklus werd dus de uitlaatpijp. Tijdens het aftekenen zag ik een bubbel, net om de hoek, waar ik natuurlijk even met de bikhamer op moest slaan. Verassing: Nog een slechte plek als gevolg van electrolyse. Dat werd dus 2 plaatjes er in lassen, en een buitenhoek las. Aan het einde van de dag was het ontstane gat weer dicht, en diverse oogjes aan het berghout gelast ipv de (RVS) schroeven die in geboorde gaten waren gedraaid.

Het klopt wat er gezegd wordt, als je kunt lassen met elektrode, is MIG/MAG niet zo moeilijk. Even knoeien met de draad toevoer en met de spanning. Voor je het weet heb je het voor elkaar. 

Rond een uur of 12 kwam de expert van de verzekering. Zij doen alleen in scheepvaart gerelateerde verzekeringen, zowel binnenvaart als recreatie en weten waar ze over praten. Het is dan ook gebruikelijk dat zij een ter verzekering aangeboden schip bezoeken als het op de wal staat om de staat van het onderwaterschip, de motor opstelling, evt gas installatie en afsluiters te bekijken, en daar advies op af te geven.

De conclusie was dat het hele onderwaterschip goed is. 1 puntje van aandacht: een plek van 2,5mm in de kettingkluis van de ankerketting. Gelukkig boven de water lijn, dat scheelt. Maar er moet wel wat mee gebeuren. De motor werd vragend aangekeken. Gelukkig konden wij mededelen dat er al een andere motor klaar stond. De afsluiters vind ik weer een verwarrend verhaal. Er zijn zowel schuif als kogel afsluiters toegepast. Een kennis heeft mij verteld dat hij de schuif afsluiters eigenlijk moest vervangen, omdat je deze niet snel genoeg kunt sluiten bij een calamiteit. Dat bevreemde mij, omdat een

kogelafsluiter wat lastiger vorstvrij te houden is. De expert van de verzekering vertelde dat hij liever schuif

afsluiters ziet dan kogel afsluiters. Bij een calamiteit heb je dan wel wat meer water, maar in principe ben

je dan toch aan boord, anders staan de afsluiters dicht. Bij vorst ben je er meestal niet bij, als er door vorstschade water binnenkomt merk je het pas als je gebeld wordt door de haven meester... Nouja. Als laatste nog even het polis formulier doorgenomen en als het goed is ontvangen we binnenkort de definitieve polis en een vlaktedik rapport.

Verder waren de naamborden klaar en hebben we die opgehaald in Purmerend. Ja, dit keer hebben we ze laten maken, volgens het ontwerp van Ellen. De letters moeten nog "even" wit gemaakt worden, en daarna de borden gelakt. Dat lakken doe ik wel, maar die letters wit maken...