Jawel... tussen het laatste bericht en de dag van vandaag hebben we zeker nog wel geklust!
Samengevat:
- Zwaarden lakken
- Zwaarden monteren
- Watertank fundatie
- Extra watertank
Zwaarden:
Een beste klus, toch nog. Met name omdat het zwaard wat gerepareerd is toch nog wat zwakke plekken had die we nog even gevuld hebben met epoxy. Vervolgens hebben we er 4 lagen PP vernis extra van Epifanes op gesmeerd, dat kon mooi in 2 dagen. Na een weekje uitharden konden we aan de slag met nog eens 4 lagen epifanes bootlak. Uiteraard hebben we tussendoor ook het beslag nog even zwart geschilderd. Nog een weekje uitharden... en toen met de Ostara naar de Rottemeren (de steiger van Scouting Cranenborghgroep Bleiswijk) om de zwaarden voor het eerst aan de boot te hangen. Spannend, want we hebben ze er nooit naast gehad en de zwaardbouten zijn (na zorgvuldig meten) een stukje verlengd. Maar toch, er zijn genoeg verrassingen geweest die je vooraf niet kon bedenken.
Maar goed. Zwaarden in de aanhanger, naar de steiger en "kiek'n wat wordt" . Eerst het zwaard aan SB, daarmee lagen we tegen de steiger. Vooraf de achterkant goed ingevet met een waxine lichtje. Dit is een tip van een Lemsteraak schipper, die doet dat ook altijd, loopt lichter en scheelt lakwerk.
Toen dat klaar was, hebben we wat gegoocheld met de piekeval, om daarmee het breede deel van het zwaard bij de boot te houden. Vervolgens de kop over de bout, en.... Het paste! Ring er op, ster er overheen, moer er op, dopmoer er op en klaar!
De andere kant ging net zo makkelijk, en sneller, we weten nu hoe het moet.
Vervolgens kwam de puzzel met de zwaardtalies. 3x anders gemaakt, maar dan heb je wel wat. Alleen het aangrijppunt op de boot moet nog een stukje naar achter, dat zit te veel achter het zwaard.
Die klus is klaar, er kan gezeild worden!
Watertank:
Tijdens de Kaagcup werden we ineens verrast met een lege watertank. Best knap als je met zn 2en (en enkele gast - koffie drinkers) in 2 dagen 84 liter water op zuipt. Dat moest anders. Dus: ruimte opgemeten en er paste nog een tank van 73 liter naast. Uiteraard deze met de nodige accessoires besteld. Toen deze binnen was gelijk een weekend gepland om het ding in te bouwen. Oja, konden we gelijk de fundatie fatsoeneren, want de tank stond nog op het wrakhout van de vorige bewoners. Daarom moest de oude watertank er uit en dus leeg. Kraan open en pompen maar! Toen het slurpende geluid van de pomp klonk DACHT ik dat de tank leeg was. Er zat echter nog minstens 1/3 in de tank... De oude fundatie was schuin... naar de kant waar de aanzuigleiding niet zat. Dus... Blokjes er onder en verder pompen.
Toen de tank echt leeg was deze er uit gehaald, en de oude fundatie gesloopt. En maar gelijk even het vlak goed in de bilge verf gezet, dat mocht wel.
Fundatie timmeren, tank terug, nieuwe tank aansluiten, vullen.... en klaar!
Later nog even een T stuk in de vulslang gemaakt, zodat tijdens het vullen de tanks beide vol lopen via de vuldop. De dubbele overloop tussen de 2 tanks loopt minder snel door dan gedacht. Resultaat: Toch een lekkere plons drinkwater om zonder zorgen op pad te kunnen.
Uiteraard vind je de foto's in het fotoboek in de verschillende albums.
En nu? Varen! En veel.
Het heeft allemaal lang genoeg geduurd met die winter. Stoppen met die sneeuw, en omhoog met de temperatuur, een elfstedentocht zit er toch niet meer in. Vandaag stond in het teken van "zomer klaar" maken van de Ostara. Het was de hoogste tijd om het dekzeil er af te halen. Gelukkig heeft het nog een aantal keer gesneeuwd, maar daar hebben we ons niet door tegen laten houden. We waren niet alleen op de haven. Er was iemand bezig met het optuigen van een polyvalk, en diverse motorboot schippers waren ook druk bezig hun schip wakker te schudden uit de winterslaap.
Ellen heeft zich binnen prima vermaakt. Zij heet het plateau voor het toilet er uit gesloopt, en daar onder de boel eens goed ontroest. Daarna heet ze er een frisse laag primer op gesmeerd. Al met al was dat toch nog een dagtaak. En hard nodig, want de 1e binnenklus is het afmaken van het toilet. Nieuw plateau er in en alles een beetje opfrissen. ook de aftimmering natuurlijk.
Ik heb mij bezig gehouden met van alles en nog wat aan de buitenkant. Daar was het tenslotte lekker weer voor. Als eerste was de mastlier aan de beurt. Deze moest nog netjes vastgezet worden, en de draad moest nog andersom op de klos. Daarna hebben we de mast op zn plek gelegd, boel aangeslagen en de lier getest. Zoals verwacht ging dit prima.
Het is een wormlier. De meest gebruikte lieren zijn met een groot tandwiel op de klos, en een kleiner tandwiel op het rondsel, en dan met een pal voor de vergrendeling bij het hijsen, en een remband voor het strijken. Bij een wormlier zit er in plaats van een klein tandwiel een vast wormwiel op de rondselstang. Het voordeel is. Verder is er geen vergrendelpal nodig, en ook geen remband. Het voordeel is, dat het lekker eenvoudig werkt. Je hoeft alleen maar te kijken dat je de goede kant op draait. Verder kun je in welke srand dan ook gewoon de slinger los laten, om even koffie te drinken. Het nadeel is, dat je zowel moet slingeren voor het zetten, en voor het strijken van de mast.
Na deze test heb ik nog wat gerommeld met een blokje (katrolletje) wat de draad op de trommel begeleid. Vervolgens kon de mast weer omlaag omdat de vallen er nog aan moesten. Thuis heb ik mij verloren gezocht naar de fokkeval en de kluiverval. Ik wist zeker dat we die hadden. Het bleek dat deze in het kabelgat lagen. Alles er aan, en de mast weer omhoog. Het begint zo langzamerhand op een zeilboot te lijken
Daarna moest nog het schuifluik er op en de deurtjes er aan, inclusief het nodige hang- en sluitwerk. Ook dat ziet er weer gelikt uit! En, als kroon op het werk hebben we onze stamboek plaquette een mooi plekje gegeven. Ondanks de sneeuw was het een zeer nuttige dag.
2e paasdag hebben we wederom volledig aan de boot besteed. Eerst zijn we op pad geweest voor een nieuw toilet. Wel of geen hevelbocht toepassen, thats the question. Wel: lange slangen, kans op verstopping. Niet: Korte slang, dus minder kans op verstopping. we draaien toch de afsluiters dicht wanneer we varen of van boord gaan... Dus: Verzinnen we nog wel. Verder hebben we aan boord nog even de 2e laag primer gesmeerd op de plaats waar het toilet moet komen.
Daarna zijn we thuis aan de slag gegaan om de zwaarden verder kaal te halen, gaten te boren in de nagelbank (voor de korvijnagels) en een "leuterpot" te maken (daarin steek je de lummel van de giek) voor op de nagelbank. Het luik van het kabelgat was ook weer een mooi voorbeeld van wat niet handig is. Deze is nu verbeterd en als de lijm droog is kan deze geschuurd en gelakt worden.
Ook vandaag mogen we niet klagen over de vorderingen, zeker omdat het ook nog eens lekker weer was!
Foto's vind je in de albums optuigen, zwaarden en nagelbank.
Het is een tijdje geleden, maar ik heb zojuist weer wat klusfoto's ("Luiken, vlonders en deurtjes") online gezet. Ferry heeft de afgelopen weken flink zijn best gedaan: De kuipvloer heeft een heel nieuw waterdicht, glimmend en anti-slip luik gekregen met daar omheen nieuwe vlonders. Het knapt al heel snel een stuk op!
Het schuifluik van de ingang van de kajuit hebben we uitbesteed aan een handige kennis. Toen Ferry daar langs ging, viel zijn oog op een koekoek die daar stond en zo hebben we nu EN een opgeknapt schuifluik EN een nieuwe koekoek. De lijst/rand van het schuifluik is opgeknapt en bovenop zijn er nieuwe plankjes ingelegd, we hoeven het alleen nog te lakken (en misschien een keer de onderkant mooier maken).
De koekoek was zo goed als af. Hij was helemaal tot in detail gemaakt zoals het omschreven stond in het boek "Afbouw en verbouw van een platbodem" uit 1985. Met randjes op de goede plek, gootjes voor een goede afwatering. Er waren zelfs al uitsparingen uit gehakt voor de scharnieren. Ferry moest hem nog wel in elkaar zetten zelf en heeft er ruitjes in gezet: dik (10mm) en degelijk Lexan. Dat is goed te verwerken en ook veiliger dan glazen ruitjes.
In het fotoalbum "Nieuwe motor" kun je vooral op de derde foto goed zien wat de staat van de deurtjes was. Beiden deurtjes hadden één helemaal kale kant en één kant met nog wat lak er op. Blijkbaar had altijd één deurtje open gestaan en de ander altijd dicht. Hoewel ik nu de neiging heb om op te sommen wat er allemaal aan mankeerde, kan ik beter benadrukken hoe mooi Ferry ze nu heeft gemaakt. De louvre-achtige plankjes heeft hij vervangen voor ruitjes, ook Lexan. Dan tocht het minder en komt er meer zonlicht binnen.
Hoewel het volgende week toch weer gaat vriezen (nog maar even de motor niet testen, maar winterklaar houden), beginnen de lentekriebels te komen en wordt er al gesproken over 'vaarklaar maken'. Tijd om eens van de boot te gaan genieten!
(maar eerst het schuifluik kitten en lakken, zwaarden schuren, nieuwe stukken daar in, lak er op...)
Bekijk in het fotoalbum de foto's van onze prachtige luiken, vlonders en deurtjes :)