Vandaag zou de boot eigenlijk buiten staan. Maar... de buurman had wat pech met zn verf, en had vertraging. Hij moet eerst naar buiten voordat wij er uit kunnen. Dus, niet lassen en slijpen vandaag. Even snel een handig plan bedenken. Ellen zou hoe dan ook toch met de mast en de giek bezig zijn, terwijl ik aan het lassen zou zijn.

Dus, eerst de mast en de giek naar buiten, dan kon Ellen tenminste aan de slag. Het mastbeslag moest ook nog afgemaakt worden, daar ging ik dus maar mee verder.

Ondertussen had Ellen de bandschuurmachine gesloopt, een essentieel stuk gereedschap om de mast weer mooi te maken. Eeuwig zonde, het was de goedkoopste die ik kon vinden toen wij ons huis aan het verbouwen waren. Geen idee meer waar ik hem voor nodig had, maar was toch maar eenmalig, want ja, hoe vaak gebruik je nou zo'n ding? Dus geen dure. Ondertussen heeft hij dus geholpen met het verbouwen van het huis, heb ik er 1 set zwaarden van de Aeolus volledig mee kaal gehaald, is hij intensief gebruikt bij het maken van de nieuwe helmstok van de Aeolus, het opknappen van een "nieuwe" giek voor de Aeolus en nu bij de kluiverboom en de helmstok van de Ostara. En nu al kapot... (Waardenberg en de Jong: Dr heb gewoon een wijf aan gezeten!!) Dus op naar de bouwmarkt voor een nieuwe. 

Het resultaat mag er wezen, het is nu niet een earl gray mast, maar een mooie massieve oregon red pine.

Ondertussen kwam Arno (AKA Gorgelmuil) de haven binnen gewandeld, en heeft mee geklust om de motor klaar te maken om uit het schip te halen.

De vraag is nog even hoe de schroefas aan de keerkoppeling zit en vooral hoe dat dan los moet. (tips zijn welkom!)

Daarna ging hij "even" de ankerlier demonteren. Arno paste mooi in de kettingkluis. Als hij een keer mee gaat varen, richten we daar zijn slaapkamer in. Het leek er op dat hij zich er thuis voelde. Plek zat daar, er komt geen ankerketting meer, en de accu gaat daar ook weg.

Ook hebben we nog opgemeten hoe groot een watertank mag worden onder het bed. We zijn uitgekomen op 84 liter. Bij het opmeten kwamen we de vermiste hendel van de ankerlier tegen onder het bed.

 
Als laatste begonnen we om ongeveer 16:30 met epoxy om de scheuren in de mast te vullen en een paar plekken te repareren. Nog effe een uurtje....
Om 22:00 gingen we huiswaarts, maar: het resultaat mag er zijn!

De foto's vind je bij de fotoalbums!