De 10e klusdag. Vandaag stond in het teken van nog meer lassen en slijpen. De dag begon wat regenachtig, dus hebben we eerst nog wat boodschappen gedaan bij de "doet het zelf zaak", en hebben we alvast de tules in de watertank gemaakt om hem verder aan te kunnen sluiten.
Toen het droog werd, heeft Ellen wat orde op zaken gesteld waar het gaat om opruimen, en ik ben begonnen met de rotte plek uit het dek te slijpen. Daarna hebben we verzonnen hoe we er een nieuwe plaat op moesten lassen zonder de betimmering vlam te laten vatten. Een centimeter of 5 van de plaat overlapte het houten (met piepschuim geisoleerde) plafond van de kajuit. De isolatie begon al een beetje te smeulen tijdens het slijpen... Hier dus, net als bij de mastkoker, zo veel mogelijk piepschuim weg gestoken, vervangen voor natte lappen en het hout zo nat mogelijk gemaakt, en Ellen als brandwacht naar binnen. Redelijk vlot was alles gelast, en hebben we geen brand gehad. Nu moest de ankerlier weer op deze plaat gemaakt worden. Ook dat is zonder brand gelukt. Al snel kon ik beginnen met het vlak slijpen van de las, en van het stukje voorbord wat ik gisteren gerepareerd had. Daarna moest het dek eens grondig geveegd worden, omdat het daar een grote bende was van laspeuken en andere staal troep. Ellen heeft ondertussen de 5e laklaag op de mast gesmeerd.
Met dank aan de weergoden hebben we vandaag veel gedaan. Ellen begon met het schoon (verf vrij) maken van een aantal plaatsen waar iets aan/op/ingelast moest worden. Na de bandschuurmachine is ze nu ook de slijptol met komborstel de baas. Nu nog leren lassen. Ondertussen begon ik met het plaatsen van extra ogen en kikkers op plaatsen waar ze handig zijn of eventueel mogelijk handig kunnen zijn. Beter 2 teveel dan 1 te 
weinig. Handig vooral, dat al deze ogen en kikkers "geprefabt" zijn bij Tukker botenbouw, die deze normaal gebruikt voor de lelievletten van Scouting.
Toen alles er aan zat zijn we begonnen met de rotte plaat achterin de mastkoker er uit te halen. Deze was ondertussen zo dun, dat een tikje met de bikhamer al een gaatje liet ontsaan. Op deze manier heb ik het hele plaatje er uit gesloopt, waarna Ellen al het piepschuim er uit kon halen wat tussen de betimmering en het staal zat. Als dit vla
m vat heb je een uitdaging die je niet wilt hebben.
Ondertussen kon ik aan de slag met een stukje slecht staal in het "voorbord". Uitslijpen, opmeten, op maat maken en inlassen. Toen dit gebeurt was, maakte ik de plaat voor de mastkoker op maat, die Ellen al had afgetekend. Een spannende klus, omdat niet alle piepschuim achter de betimmering vandaan is. Dit hebben we opgelost door de ruimte te vullen met natte lappen, het hout nat te maken en (voor zo ver mogelijk) nat te houden. Verticaal laswerk is niet mijn favoriet, op een of andere manier krijg ik dat nooit echt mooi. Voor in de mastkoker is het mooi genoeg, en het zit vast en is dicht. Niet zeuren dus. De afwaterings gaten onderin de mastkoker moesten natuurlijk ook een beetje gevuld worden, deze zaten een klein stukje tot achter de nieuwe plaat, dus dat moest gevuld worden. Lekker een beetje knoeien met kleine brokjes staal en lekker vol blubberen metlas electrodes. Ook dit is gelukt.
Bij het afwerken van de lassen kon Ellen nog even de mast en de giek lakken, laag 4. Ongeloofelijk hoe dat houtwerk opknapt!
Deze week is niet veel goeds voorspeld wat het weer betreft. Omdat we toch door willen zijn we toch naar Amsterdam gereden om te doen wat haalbaar is met het weer.
Een ritje via Vlaardingen, waar de watertank klaar lag die we besteld hadden. Jammer dat er niet voldoende slang op 
voorraad was, maar nu niet zo belangrijk.
Omdat het toch regende, kon ik wat piepschuim achter de betimmering weg halen, waar we nog moeten gaan lassen aan de strijkklampen. De stukken betimmering die er aan moesten geloven bestaan uit triplex, wat al redelijk los zat. Er is daarbij niets kapot gegaan. Wel zo fijn, dan kunnen we het makkelijk weer terug timmeren. Al hangt het er nu wel een beetje jammer bij....
Ellen begon met het lakwerk aan de mast en de giek. Dit werd de 3e laag, per laag wordt het mooier. Ik ben begonnen met de watertank op zijn plek te leggen, om zeker te weten dat deze daar past. Zoals verwacht, past het precies onder het bed. Als alles aangesloten is, kunnen we 90 liter drinkwater opslaan. Aan de lijst van klussen voor later kan de plaatsing van de watertank worden genoteerd.
Helaas knapte het weer niet op, en zijn we weer vertrokken. Omdat we voldoende tijd hadden, zijn we opzoek gegaan naar wat slang voor het drinkwater en nog wat staal.
De foto in het groot vind je in het fotoalbum van klusdag 08.