Het is een tijdje geleden, maar ik heb zojuist weer wat klusfoto's ("Luiken, vlonders en deurtjes") online gezet. Ferry heeft de afgelopen weken flink zijn best gedaan: De kuipvloer heeft een heel nieuw waterdicht, glimmend en anti-slip luik gekregen met daar omheen nieuwe vlonders. Het knapt al heel snel een stuk op!
Het schuifluik van de ingang van de kajuit hebben we uitbesteed aan een handige kennis. Toen Ferry daar langs ging, viel zijn oog op een koekoek die daar stond en zo hebben we nu EN een opgeknapt schuifluik EN een nieuwe koekoek. De lijst/rand van het schuifluik is opgeknapt en bovenop zijn er nieuwe plankjes ingelegd, we hoeven het alleen nog te lakken (en misschien een keer de onderkant mooier maken).
De koekoek was zo goed als af. Hij was helemaal tot in detail gemaakt zoals het omschreven stond in het boek "Afbouw en verbouw van een platbodem" uit 1985. Met randjes op de goede plek, gootjes voor een goede afwatering. Er waren zelfs al uitsparingen uit gehakt voor de scharnieren. Ferry moest hem nog wel in elkaar zetten zelf en heeft er ruitjes in gezet: dik (10mm) en degelijk Lexan. Dat is goed te verwerken en ook veiliger dan glazen ruitjes.
In het fotoalbum "Nieuwe motor" kun je vooral op de derde foto goed zien wat de staat van de deurtjes was. Beiden deurtjes hadden één helemaal kale kant en één kant met nog wat lak er op. Blijkbaar had altijd één deurtje open gestaan en de ander altijd dicht. Hoewel ik nu de neiging heb om op te sommen wat er allemaal aan mankeerde, kan ik beter benadrukken hoe mooi Ferry ze nu heeft gemaakt. De louvre-achtige plankjes heeft hij vervangen voor ruitjes, ook Lexan. Dan tocht het minder en komt er meer zonlicht binnen.
Hoewel het volgende week toch weer gaat vriezen (nog maar even de motor niet testen, maar winterklaar houden), beginnen de lentekriebels te komen en wordt er al gesproken over 'vaarklaar maken'. Tijd om eens van de boot te gaan genieten!
(maar eerst het schuifluik kitten en lakken, zwaarden schuren, nieuwe stukken daar in, lak er op...)
Bekijk in het fotoalbum de foto's van onze prachtige luiken, vlonders en deurtjes :)
Vandaag hebben we, samen met onze vriend Marc, Ostara winterklaar gemaakt. Ferry en ik hebben eerder al de meeste spullen van boord gehaald en de afsluiters binnen winterklaar gemaakt. Dat laatste was een kwestie van het loskoppelen van de afvoerslang van het spoelbakje (de wc-pot was al los van toen die afsluiter vervangen was) en daarna vulden we de slangen met antivries. Als je dan heel even de afsluiters/kranen open en dicht draait, dan komt er ook antivries tussen de afsluiters zelf en is de kans zo klein mogelijk dat er iets bevriest.
Marc en Ferry zouden dus vooral de motor klaarmaken voor de winter. Heel simpel gezegd, komt dat op hetzelfde neer: overal waar normaal water in zit of in kan zitten, giet je nu zo veel mogelijk antivries in. Het motorblok is alleen wel iets groter dan een afvoerslang, maar gelukkig hadden we ruim genoeg liters antivries ingeslagen. Het was mooie knalroze antivries en die kon je dus goed zien in onze doorzichtige slangen aan de motor. In het foto-album van het winterklaar maken, kun je zien hoe roze dat was.
Op de foto's kun je ook zien dat ik ondertussen (naast het aangeven van gereedschap en het toezicht houden ;) ook de nobele taak had om Ostara een flinke poetsbeurt te geven. Dan kon ze lekker schoon en fris de winter in.
De motor was eigenlijk vrij snel volgegoten met antivries en toen alles was gecontroleerd, zijn we met zijn drieën naar de Vollenhovense Bol 'Die Groene Haeringh' gegaan om ook daar een motor een paar slokjes antivries te geven. Marc had gelukkig zijn motor nog niet helemaal losgehaald uit zijn boot zoals wij dat hadden gedaan, maar daardoor was het wel wat langer zoeken waar nu allemaal antivries in moest ;) maar uiteindelijk is dat ook gelukt.
De meeste foto's van zijn boot zijn van het moment dat we het houten roer eraf wilden halen. Marc had al eens geprobeerd om met de giek van de "mare Malaika", de buren van de Haringh het roer er af te takelen. Dit was niet gelukt, het moest dus vast zitten..Ferry en Marc hebben er een klein werkvlotje naast gelegd om te kijken wat er nog vast zat en hoe ze hem er af konden halen. Er moest een grote steeksleutel komen, en later nog een grotere. En toen een waterpomptang, want het was geen grote moer maar een splitpen. En toen een kleine steeksleutel. Uiteindelijk zat er een klein boutje door een roerhaak onder water. Dit hadden ze er toen eindelijk uit dus begonnen ze het roer er uit te tillen. Het enige dat gebeurde was dat ze hun vlotje onder water drukten. Ze besloten dat er op de onderste roerhaak ook nog een borg zou zitten, en dat het roer er pas af zou gaan wanneer de boot op de wal gaat. Ondertussen was Christa, de vriendin van Marc, ook komen kijken hoe het winterklaar maken verliep.Wij hebben ons best vermaakt met het 'toezicht houden' op deze spannende klus. Tegelijk hebben we wel nog zo veel mogelijk lijnen uit de mast gehaald en wat spullen met een houdbaarheidsdatum ingepakt.
Het einde van deze productieve dag hebben we gezellig (en lekker warm binnen) afgesloten met een heerlijke maaltijd.
Kijk in het album 'winterklaar maken' voor alle foto's van die dag.
Tja... Koop een boot...
Wat vooraf ging:
Tijdens de tocht van Amsterdam naar Dordrecht, onze eerste tocht kwamen we er achter dat niet alle afsluiters even goed waren en dus niet goed afsloten. Daarom besloten we direct dat we voor de winter nog een dagje "droog moesten" om de afsluiters te vervangen. Tijdens ons 2e tochtje (we zouden naar Hank varen, ivm het Jubileumfeest van scouting Hank) kwamen we er na een uur of 2 varen achter dat er ongeveer 1 liter olie onder de motor lag. Op dat moment lagen we voor een tussenstop in Lage Zwaluwe waar we gezien de aard van het probleem ook gebleven zijn. Op het feestje zijn we wel geweest, de moeder van Ellen heeft ons daar opgepikt.
Voordat we vertrokken wilde ik eerst wel weten wat er aan de hand was, dus startte ik de Volvo. Het drupte langs het carter, van achter de startmotor. Startmotor werd gedemonteerd, en daarachter was niets te zien. Dus draaide ik het oliefilter maar wat aan, om in ieder geval dat uit te sluiten. Daarna starte ik weer onze groene vriend, die wederom begon te druppen, langs dezelfde plek. Dus wederom sleutelde ik de startmotor er af. Toen ik goed keek, zag ik een klein scheurtje in de lak. Ik drukte erop, en er kwam olie uit. Toen flitsten er allemaal vervelende dingen door mijn hoofd. Dit hadden we niet verwacht met een vers gereviseerd blok.
Gelukkig was de verkoper van onze motor bereikbaar, en heeft rond 18:30 ons verhaal aangehoord. Hij adviseerde om voldoende olie in te slaan, rustig naar huis te varen en onderweg regelmatig olie pijlen. Na het weekend zouden we dan verder plannen maken.
Dus, zogezegd, zo gedaan. Onderweg naar huis hebben we ongeveer 1,5 liter olie bijgevuld. We hadden er 8 ingeslagen. Zo als we in de omgeving van Rotterdam zeggen: "Beter mee verlegen als om verlegen" (Voor de critici: In en om Rotterdam worden als en dan nog wel eens verwisseld).
Zoals afgesproken belde ik na het weekend met onze verkoper, welke ik ook wat foto's zou mailen van de schoon gemaakte lekkage. Daarop belde hij terug met de mededeling: "Dit Je hebt garantie, wij staan achter ons product, dus wij gaan dat voor je oplossen. Kom er maar mee terug, we gaan het oplossen." Leuk, motor weer er uit, en naar Hoorn... Uiteraard vroeg ik of ik het zelf kon oplossen als hij mij de juiste spullen zou sturen. Ivm het garantie verhaal zag hij dat niet zitten, begrijpelijk.
Aan het werk...
Daarom besloten wij 5 oktober op een vrijdag vrij te nemen, de afsluiters te vervangen en de motor er uit te takelen.
Op eigen motor voeren wij naar de kraan, om de hoek bij onze haven. Subtiel werd de Ostara uit het water gelicht waarna het gevecht met de afsluiters begon. De eerste 2, die van het toilet (een 3/4" en een 1 1/2") gingen vrij soepel. De grootste van het stel had (hoe kan het ook anders, zie 2e klusdag) vorstschade. De kogel sloot niet goed meer af, waardoor er langzaam weer water in het toiletpotje stroomde. De volgende was de 1 1/2" afsluiter van het kombuis. Deze zat erg vast, op een niet zo makkelijk bereikbare plaats. Na een kleine schermutseling met deze afsluiter, de betimmering er om heen en een iets te grote Zweedse tang zwichtte deze afsluiter toch voor mijn brute geweld. Dit was de 2e afsluiter die niet goed meer afsloot, getuige het water wat niet meer in het spoelbakje bleef staan als de afsluiter dicht was. Dit was een schuif afsluiter, waarvan op de plaats waar de wig in klemt een hoop rotzooi zat (aangroei en roest van de stalen appendages die achter de afsluiter zaten). Wellicht dat deze na schoonmaken gewoon afsloot, maar die gok hebben we niet genomen. De 4e was de 3/4" schuifafsluiter van het koelwater voor de motor. Die was op zich goed, achter zijn deze afsluiters een soort drijfvermogen. Doen ze het niet goed, dan kun je gewoon afzinken. Dus.
Daarna kon de Volvo er uit. Het plaatsen was nog niet zo lang geleden, dus omgekeerde volgorde eruit was niet zo'n probleem. Als laatste nog even met wat olie doeken en poetslappen de olie opgeruimd, het kleine beetje bilge water er uit, en de boel schoon gemaakt met een industrieel ontvet/schoonmaakmiddel. De machine kamer was weer als nieuw, alleen wel zonder motor. Als afsluiter heeft de werfbaas ons naar onze ligplaats gesleept.
De zaterdag er na hebben we de motor naar Hoorn gebracht voor de reparatie. De techneut vroeg of we hem snel weer wilde hebben, of dat hij hem mocht bewaren voor de rustigere periode die in November zou aanbreken. Als de motor klaar was, zou die ook eventueel gedurende de vorstperiode daar mogen overwinteren.
Vervolgens ging 2 weken later de telefoon: "Je motor is klaar". Bij Volvo Penta motoren werden de oliekanalen van buiten naar binnen geboord, waarna de buitenkanten worden afsloten met een aluminium of loden plug met afdichtingsmiddel. Op internet had ik hier al iets over gelezen bij de opvolger van ons blok. Bij ons bleek dit ook het geval te zijn, en was dus snel en makkelijk gerepareerd.
Dus gingen wij op 27 oktober weer met een aanhanger naar Hoorn, om de motor weer op te halen.
Om 14:15 waren we terug in Dordt, en om 14:30 gingen we op "ellebogenstoom" per wrikriem en vaarboom weer naar de kraan. Voor hen die mij voor gek hebben verklaard toen ik de mogelijkheid tot wrikken aan het lassen was: jullie zijn zelf gek. Bij gebrek aan beter (motor) was het prima te doen. Als vroeger vrouw en kinderen een volgeladen tjalk konden voorttrekken, dan kan ik toch zeker wel een schouwtje wrikken? DUS!
Om 15:15 begonnen we, na het weg halen van luiken etc met het terug plaatsen van de motor. We hebben gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om brandstofslangen van de juiste diameter te gebruiken. De oude waren iets te dik, waardoor ze niet netjes op de banjobouten zaten. Om 18:00 was de motor geplaatst, uitgelijnd, aangesloten en kon er getest worden. Na het sluiten van alle luiken konden we terug naar onze ligplaats, maar eerst een klein rondje over het Wantij, gewoon omdat het weer kon. De Volvo ronkte weer lekker, deed wat hij moest doen.